01 maja 43 lata temu…
W maju bieżącego roku mija 43. rocznica zarejestrowania przez Budkę Suflera pierwszego longplaya.
W maju 1975 roku Budka Suflera w składzie: Romuald Lipko, Krzysztof Cugowski, Tomasz Zeliszewski i Andrzej Ziółkowski w studiu ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, przy ul. Okólnik 2 zarejestrowała swój debiutancki longplay pt. „Cień wielkiej góry”. Wydawcą były Polskie Nagrania „Muza”. Członkowie Zespołu założyli, iż na płycie znajdą się jedynie wspólne kompozycje Romualda Lipki i Krzysztofa Cugowskiego. Z tego powodu nie umieszczono na niej, cieszącego się ówcześnie ogromną popularnością „Snu o dolinie”. Autorem wszystkich tekstów na płycie jest Adam Sikorski, z wyłączeniem tekstu do utworu „Samotny nocą”, który napisał Jan Tomasz. W nagraniu gościnnie wzięli udział: grający na syntezatorze Mooga i na organach Hammonda Czesław Niemen, grający na Hammondzie Marek Stefankiewicz oraz śpiewające partie chórku Alibabki. Reżyserem nagrania był Janusz Urbański a operatorem dźwięku Krystyna Urbańska. Czesław Niemen osobiście wsparł młodych debiutantów, co stanowiło swoiste branżowe i artystyczne namaszczenie. Ponadto użyczył młodemu Zespołowi własne instrumenty – organy Hammonda i minimoog.
Tytułowy utwór „Cień wielkiej góry” powstał jako hołd dla zmarłych w Himalajach, w drodze na szczyt CB12, lubelskich alpinistów Zbigniewa Stepka i Andrzeja Grzązki.
Debiutancka płyta Budki Suflera do dzisiaj stanowi w polskiej fonografii jedną z najważniejszych artystycznie pozycji. „Cień wielkiej góry” to swoista klasyka gatunku i symbol polskiego rocka początku lat 70.
-
- Budka Suflera w 1975 roku