Bar echo

Na końcu twego świata, gdy stygnie żar
I nie ma już dla ciebie nagród i kar
Tam całą dobę czynny jest bar
Bar echo
Bywasz w nim na okrągło choć to nie mus
Z głośników płynie stary ograny blues
I prawie czujesz, że spełnienie jest tuż
Bar echo

Już nie musisz nic
Siedzisz tu jak widz
Nasłuchując ech przeszłości
Przez butelek brzęk słyszysz cichy dźwięk
Zapomnianych już radości

Wpadają wciąż ci sami, za gościem gość
I barmanowi nikt nie powie, że dość
Bo dla przegranych nie ma miejsca na złość
Bar echo

To poczekalnia przed podróżą do miejsc,
których istnienie bardzo niepewne jest
Więc w stronę wyjścia lepiej nie patrzeć się

Bar echo

Już nie musisz nic
Siedzisz tu jak widz
Nasłuchując ech przeszłości
Przez butelek brzęk słyszysz cichy dźwięk
Zapomnianych już radości

Już nie musisz nic
Siedzisz tu jak widz
Nasłuchując ech przeszłości
Przez butelek brzęk słyszysz cichy dźwięk
Zapomnianych już radości

Już nie musisz nic
Siedzisz tu jak widz
Nasłuchując ech przeszłości
Przez butelek brzęk słyszysz cichy dźwięk
Zapomnianych już radości